علت کاهش اشتها چیست؟
چنانچه شما نیز شبیه بیشتر مردم هستید، کاهش اشتها به صورت موقت را فرصتی برای کاهش کالری دریافتی می‌دانید و احتمالاً تصویر تناسب اندام و پوشیدن شلوارهای تنگ‌شده سال‌های قبل برایتان مجسم می‌شود؛ اما هنگامی که روزها به هفته‌ها تبدیل می‌شود و ضعف و بی‌حالی شما ادامه می‌یابد، آنگاه کاهش اشتها جلب توجه می‌کند.

کم‌خوراکی یا بی اشتهایی می‌تواند علامت شماری از مشکلات بالینی باشد که خوشبختانه در بیشتر موارد قابل‌توجه نیستند.

کاهش اشتها به دلیل عفونت
تقریباً هر عفونتی می‌تواند موجب کاهش اشتها شود. به عنوان مثال می‌توان به سرماخوردگی و آنفلوانزا اشاره کرد. همچنین مسائل جدی‌تری چون سل، کم کاری تیروئید، بیماری‌های قلب، ریه و کبد مطرح می‌شود.

کاهش اشتها به دلیل سرطان
بی اشتهایی با کمال تأسف از اولین علائم سرطان است که معمولاً با تغییراتی در احساس چشایی همراه است.

کاهش اشتها به دلیل فعالیت سیستم ایمنی
کاهش اشتها یکی از راهکارهای دفاعی بدن است تا از بلع موادی که فرایند بهبود را کند می‌کنند، ممانعت شود.

البته بیماری‌ها تنها عواملی نیستند که موجب کاهش اشتها می‌شوند.

کاهش اشتها به دلیل برخی از داروها
در برخی مواقع موادی که با هدف خاصی به بدن وارد می‌شوند نیز ممکن است موجب بروز مسئله گردند. از این نوع به طور مثال می‌توان به داروها اشاره کرد. آنتی بیوتیک هایی نظیر اریترومایسین جوانه‌های چشایی را مهار می‌کنند، انتقال غذا از روده‌ها را کند کرده، احساس سیری پس از غذا را طولانی می‌کنند. آمفتامین که زمانی برای کاهش وزن تجویز می‌شد، موجب کاهش حس گرسنگی می‌شود.

مسکن‌های درد، داروهای ضد آرتریت می‌توانند موجب تحریک معده شده، تهوع و بیزاری از غذا به وجود آورند. دیگوکسین و مدرها نیز می‌توانند میل به غذا خوردن را مختل کنند.

کاهش اشتها : کاهش اشتها به دلیل برخی از داروها
کاهش اشتها به دلیل کمبود مواد مغذی
در برخی موارد آنچه را که نمی‌خورید موجب ایجاد مسئله می‌شود. در کل کمبودهای تغذیه‌ای، علی‌رغم وجود اشتهای سالم، موجب خروج از جاده سلامت می‌شوند. افراد مسن‌تر ممکن است از کمبود روی رنج ببرند، ضایعه‌ای که می‌تواند موجب از بین رفتن جوانه‌های چشایی گردد.

کاهش اشتها به دلیل افزایش سن
افزایش سن، به نوبه خود صدماتی را به اشتها وارد می‌آورد. در افراد مسن متابولیسم کند شده، حجم عضلات کم می‌شود و فعالیت کاهش می‌یابد. در رأس تمام این‌ها کاهش احساس چشایی و عدم ترشح معده به مانند گذشته است. این‌ها همه در کاهش اشتها نقش دارند.

کاهش اشتها به دلیل تغییرات ناگهانی در زندگی روزمره
در برخی مواقع اتفاقاتی که در خلال زندگی رخ می‌دهند اشتها را تحت تأثیر قرار می‌دهند. هنگامی که ورزش جدید را آغاز می‌کنید، در حالی که بدن در حال انطباق با نیازهای جدید است، ممکن است اشتها کاهش یابد.

کاهش اشتها به دلیل استرس
سلامت روان، درمجموع نقش مهمی در اشتهای شما ایفا می‌کند. در طولانی‌مدت استرس‌ها می‌توانند احساس خوشایند غذا را در آدمی کاهش دهند. البته در کوتاه‌مدت، معمولاً افسردگی موجب کاهش اشتها می‌شود. افسردگی در برخی افراد میل به خوردن را از بین می‌برد.

کاهش اشتها به دلیل بی اشتهایی عصبی
بی اشتهایی عصبی یک بیماری است که در آن افراد، معمولاً خانم‌های جوان، کاملاً از خوردن امتناع می‌کنند. این‌ها به غذا احتیاج دارند ولی از ترس چاق شدن از خوردن بیمناک‌اند. برای آن‌ها نخوردن آسان‌تر از خوردن منطقی است.

پیشنهاد می‌کنیم مقاله ” بی اشتهایی عصبی : مقصر کیست؟ ” را نیز در وب سایت پزشکی و سلامت دکتر سوشا بخوانید. برای دریافت مشاوره پزشکی رایگان سوالات خود را در بخش مشاوره پزشکی دکتر سوشا ثبت کنید.

کاهش اشتها : کاهش اشتها به دلیل بی اشتهایی عصبی
درمان بی اشتهایی
یک دوره کوتاه بی اشتهایی امری نگران‌کننده نیست؛ اما اگر به خاطر نمی‌آورید آخرین باری که به غذا میل داشته‌اید، چه زمانی بوده است، ممکن است تمایل به بازگرداندن اشتهای خود پیدا کنید. در اینجا راهکارهایی بیان می‌گردد:

بدانیم چه چیزی طبیعی است
اشتها طبیعی دقیقاً چیست؟ سطحی از مصرف غذا که وزن طبیعی بدن را حفظ کند. اگر اشتهای شما طبیعی باشد، غذاهای متنوعی مصرف می‌کنید. بدین ترتیب داشتن اشتهای فراوان صرفاً برای یک نوع غذا و نه چیز دیگر اشتهای طبیعی محسوب نمی‌شود. از سوی دیگر اینکه دائماً خود را مجبور به خوردن کنید علامت هشداردهنده‌ای است.

ویتامین‌ها ممکن است حیات را مجدداً بازگردانند.
مصرف روزانه مولتی‌ویتامین‌ها و مواد معدنی، ممکن است به تحریک اشتها یاری رسانند. افراد مسن با مصرف روی می‌توانند میل به غذا را مجدداً به دست آورند. لذا از پزشک خود بپرسید که آیا مصرف روی برای شما مناسب است یا خیر.

داروهای مصرفی خود را بازبینی کنید.
از پزشک خود در مورد تمامی داروهای مصرفیتان سؤال کنید. وی ممکن است بتواند داروهای دیگری که بر اشتهای شما تأثیر نمی‌گذارند را جایگزین داروهای کنونی کند.

هرچه می‌خواهید بخورید.
اگر غذایی جذابیت خود را از دست داده است، رژیم غذایی خود را تغییر دهید. تعیین کنید کدام غذا اشتهاآور است، سپس توجه خود را بر آن متمرکز سازید. اگر تنها میل به بستنی دارید، بسیار خوب بهترین نوع آن را انتخاب کنید. ما مصرف غذاهای ناسالم را توصیه نمی‌کنیم؛ اما اگر مصرف بستنی تنها راه به دست آوردن کالری مورد نیاز است، بسیار خوب همان را مصرف کنید. این ترفندی است برای افزایش میزان لذت از خوردن چیزی.

کاهش اشتها : هرچه می‌خواهید بخورید.
حجم غذای خود را در هر نوبت کاهش دهید.
مقداری کمتری غذا در نوبت‌های بیشتر صرف کنید. معده شما مقدار کمتر غذا را راحت‌تر جذب می‌کند.

مقدار زیادی آب بنوشید.
اگر برنامه ورزشی جدیدی را آغاز نموده‌اید، مهم‌ترین امر در تغذیه شما نوشیدن آب است. کمبود آب می‌تواند موجب کاهش اشتها شود. پیش از شروع ورزش و بلافاصله پس از پایان آن، یک لیوان آب بنوشید. جدا از این شما باید در طول روز بین ۸-۶ لیوان آب بنوشید.

به پزشک خود مراجعه کنید.
چنانچه پس از دو هفته دلیل بی اشتهایی شما مشخص نشد، جهت یک معاینه عمومی به پزشک مراجعه کنید. پیش از شروع درمان باید مشکلات بالینی مشخص گردد. در این راستا ممکن است دریابید که تمامی مشکلات با یک دوره آنتی بیوتیک درمانی جهت زدودن یک عفونت خفیف قابل حل است.

سلامت روان خود را تأمین کنید
چنانچه افسرده‌اید، داروهای ضد افسردگی می‌توانند موجب تحریک اشتهای شما گردند. با بازگشت سلامت ذهن به وضعیت طبیعی خود میل به خوردن نیز بازمی‌گردد.

بی اشتهایی عصبی معمولاً خودبه‌خود بهبود نمی‌یابد و باید بیمار را در بیمارستان بستری نمود. این عارضه نیازمند درمان روان‌شناختی و تغذیه‌ای می‌باشد. ممکن است تغذیه از راه وریدی و یا از طریق لوله معده‌ای الزامی باشد.

چه هنگامی برای کاهش اشتها به پزشک مراجعه کنید؟
در موارد زیر لازم است که به دنبال کاهش اشتها به پزشک مراجعه کنید:

در صورتی که برای بیش از دو هفته اشتهای خود را از دست داده باشید.
هنگامی که خستگی‌های مکرر به شما دست می‌دهد، تغییر در ذائقه دارید و یا در جایی از بدن خود احساس درد و یا حساسیت می‌کنید.