کاهش میل جنسی زنان یعنی چه؟
مجله پزشکی و سلامت : کاهش میل جنسی زنان یکی از شایع‌ترین مشکلات جنسی زنان در تمامی رده‌های سنی می‌باشد. تمایل جنسی زنان به‌ طور طبیعی با افزایش سن تغییر می‌کند اما تغییرات میل جنسی زنان با شروع یا پایان روابط عاطفی آن‌ها و همچنین با تغییرات بحرانی زندگی‌شان مانند حاملگی ، یائسگی یا بیماری‌ها نیز ارتباط دارد. بعضی از داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج هم می‌توانند باعث کاهش میل جنسی زنان شوند.

اگر کاهش مکرر و طولانی مدت و یا حتی دائمی در میل جنسی زنان وجود داشته باشد، ممکن است فرد دچار اختلالات جنسی تحت عنوان اختلال میل جنسی / تحریک جنسی زن ، باشد.

اما جای نگرانی وجود ندارد چون اکثر موارد کاهش میل جنسی زنان از نوع موقتی و کوتاه مدت است که با تغییراتی در شیوه زندگی و به‌کارگیری تکنیک‌های جنسی ، می‌توان این عادات را تغییر داد.

علائم کاهش میل جنسی زنان چیست ؟
اگر زنی نسبت به شریک زندگی خود تمایل کمتری برای برقراری رابطه جنسی داشته باشد، به این معنا نیست که هیچ یک از آن‌ها لزوماً دارای مشکل هستند؛ آن‌ها تنها از نظر میل جنسی متفاوت هستند.

حتی اگر فعالیت جنسی فرد نسبت به اولین رابطه‌اش، ضعیف‌تر باشد، باز هم دلیلی بر وجود مشکل نیست. هیچ عدد و رقم خاصی برای نشان دادن تعداد دفعات مناسب برای برقراری رابطه جنسی وجود ندارد چرا که زن‌ها با هم متفاوت‌اند.

برخی از نشانه‌ها و علائم کاهش میل جنسی زنان در زیر آورده شده است:

• فرد علاقه‌ای به هیچ نوع فعالیت جنسی ، از جمله خود تحریکی نداشته باشد.
• فرد دارای تمایلات و افکار جنسی نباشد یا به ندرت آن‌ها را بارز سازد.
• فرد از کمبود فعالیت جنسی و تمایلات خود احساس بدی داشته باشد.

چه زمانی لازم است که فرد به دکتر مراجعه کند؟
در صورتی که کاهش میل جنسی زنان ، آنان یا شریک زندگی‌شان را با مشکل مواجه کند، ممکن است نیاز باشد تا به روان‌پزشک مراجعه کنند تا درمان دارویی و غیر دارویی مناسب را به آن‌ها پیشنهاد دهند.

چرا میل جنسی زنان به‌ مرور زمان کاهش می‌یابد؟
داشتن تمایل کافی برای رابطه جنسی ، مقوله پیچیده‌ای است که بر مبنای مؤلفه‌های بسیاری مشخص می‌گردد، از جمله رفاه فیزیکی ، رفاه عاطفی ، تجارب ، باورها ، سبک زندگی و روابط فعلی. اگر در هر یک از این زمینه‌ها مشکلی وجود داشته باشد، می‌تواند به کاهش میل جنسی زنان منجر شود.

علل فیزیکی کاهش میل جنسی زنان
طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها ، تغییرات فیزیکی و داروها می‌تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود، از جمله:

• مشکلات جنسی : اگر فرد هنگام رابطه جنسی دچار درد شود یا نتواند ارگاسم را تجربه کند، ممکن است به‌ مرور زمان دچار کاهش میل جنسی شود.
• بیماری‌های پزشکی : بسیاری از بیماری‌های غیر مرتبط نیز می‌توانند میل جنسی را تحت تأثیر قرار دهند مانند آرتریت ، سرطان ، دیابت ، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر و بیماری‌های عصبی.

• داروها : برخی از داروها از جمله داروهای ضد افسردگی و ضد تشنج از عاملان کاهش میل جنسی زنان هستند.
• سبک زندگی : زیاده‌روی در مصرف الکل می‌تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود. استفاده از مواد مخدر هم اثر مشابهی بر میل جنسی زنان خواهد داشت. سیگار کشیدن نیز با کاهش جریان خون به اندام‌های جنسی ، می‌تواند در کاهش میل جنسی زنان نقش داشته باشد.

• عمل جراحي : هر نوع عمل جراحی ، به‌ ویژه جراحی‌های مرتبط با سینه‌ها یا دستگاه تناسلی ، می‌تواند بر شکل ظاهری بدن ، عملکرد جنسی و میل جنسی تأثیر بگذارد.
• خستگی : خستگی‌های ناشی از مراقبت از کودکان یا سالمندان می‌تواند به کاهش میل جنسی زنان منجر شود. خستگی‌های پس از بیماری یا جراحی نیز می‌تواند اثر مشابهی در میل جنسی زنان بر جای بگذارد.

• مصرف یکسری مواد غذایی خاص : یکسری مواد غذایی ضد میل جنسی وجود دارند که مصرف آن باعث کاهش میل جنسی زنان و مردان خواهد شد.

تغییرات هورمونی مرتبط با کاهش میل جنسی زنان
تغییراتی که در دوره‌های مختلف زندگی، در سطح هورمون‌ها رخ می‌دهد می‌تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود. این تغییرات ممکن است در موارد زیر اتفاق افتند:

• یائسگی : میزان هورمون استروژن در زمان یائسگی کاهش پیدا می‌کند. این می‌تواند موجب کاهش میل جنسی زنان و خشکی واژن شود که نتیجه آن دردناک بودن رابطه جنسی خواهد بود. گرچه بسیاری از زنان در طول یائسگی و بعد از آن نیز، دارای رابطه جنسی رضایت‌بخش هستند، برخی از زنان نیز به دنبال این تغییر هورمونی ، با کاهش میل جنسی مواجه می‌شوند.

• کاهش تستسترون : هورمون مردانه تستسترون نقش مهمی در فعالیت جنسی مردان و زنان دارد. در بدن زنان هورمون تستسترون تا میانه‌های ۲۰ سالگی شروع به افزایش پیدا می‌کند و بعد از تا زمان یائسگی و بعد از آن رو به کاهش می‌رود که نتیجه آن کاهش میل جنسی زنان خواهد بود.

• بارداری و شیردهی : هورمون‌های بدن زنان در دوران بارداری ، پس از به دنیا آوردن کودک و در دوران شیردهی تغییر می‌کند که می‌تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود. البته، هورمون‌ها تنها عواملی نیستند که بر رابطه زوجین در این دوران تأثیر می‌گذارند. بلکه خستگی، تغییرات در ظاهر بدن و استرس‌های ناشی از بارداری یا مراقبت از نوزاد نیز می‌تواند موجب کاهش میل جنسی زنان و عدم برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری و پس از آن شود.

تغییرات هورمونی مرتبط با کاهش میل جنسی زنان
علل روان‌شناختی کاهش میل جنسی زنان
تنها مشکلات فیزیکی یا بیولوژیکی نیستند که منجر به کاهش میل جنسی زنان می‌شوند. علل روان‌شناختی بسیاری نیز برای کاهش میل جنسی وجود دارند، از جمله:

• مشکلات روانی مانند اضطراب یا افسردگی
• استرس ، مانند استرس مالی یا استرس کاری
• داشتن شکل بدنی نامناسب
• اعتماد به‌ نفس پایین
• داشتن تجربه سوء استفاده یا تجاوز جنسی
• تجارب جنسی تلخ در گذشته
• مشکلات مربوط به رابطه‌هایی که درگیر آن هستند.

برای بسیاری از زنان، نزدیکی عاطفی، مقدمه‌ای برای صمیمیت جنسی است؛ بنابراین بروز هرگونه مشکل در روابط آن‌ها می‌تواند عامل مهمی در کاهش میل جنسی زنان باشد.

تشخیص کاهش میل جنسی زنان
بنا بر تعریف، فرد زمانی دچار کاهش میل جنسی است که فاقد افکار یا میل جنسی باشد و عدم وجود این احساسات موجب ناراحتی فرد شده باشد و حس بدی را در او ایجاد کرده باشد. برای تشخیص دقیق این مشکل، علاوه بر سؤالاتی که پزشک درباره سابقه پزشکی شما می‌پرسد، ممکن است اقدامات زیر را نیز انجام دهد:

• معاینه لگن : در طول معاینه لگن ، پزشک مشکلاتی که باعث کاهش میل جنسی زنان می‌شود مانند نازک شدن بافت‌های دستگاه تناسلی ، خشکی واژن و وضعیت نقاط تحریک کننده را بررسی می‌کند.
• آزمایش خون : ممکن است پزشک از طریق آزمایش خون به بررسی سطح هورمون‌های بدن فرد پرداخته و به دنبال شواهدی از وجود مشکلات تیروئیدی، دیابت، کلسترول بالا و اختلالات کبدی بگردد.

درمان کاهش میل جنسی زنان
در اکثر موارد در ابتدا عاملین پشت پرده کاهش میل جنسی زنان مورد بررسی قرار می‌گیرد و در صورت نیاز دارو تجویز می‌شود. لذا روند درمان می‌تواند شامل این موارد باشد: مشاوره ، آموزش جنسی و گاهی دارو.

مشاوره برای کاهش میل جنسی زنان
صحبت کردن با یک متخصص روان‌پزشک یا مشاور جنسی می‌تواند در بررسی علل کاهش میل جنسی زنان کمک کننده باشد. درمان اغلب شامل آموزش مسائل جنسی و ارائه روش‌ها و توصیه‌هایی برای بهبود رابطه میان زوج‌ها می‌باشد. همین مشاوره‌ها و ارائه تمریناتی که زوجین می‌بایست به کمک هم انجام دهند می‌تواند باعث بهبود چشم‌گیر در میزان صمیمیت زوجین و بالا رفتن میل جنسی آنان گردد.

بررسی داروهای مرتبط با کاهش میل جنسی زنان
پزشک سعی می‌کند با بررسی داروهایی که فرد قبلاً مصرف کرده یا در حال مصرف آن‌هاست، عوارض جانبی جنسی ناشی از آن‌ها را بررسی کند. به‌ عنوان‌ مثال، داروهای ضد افسردگی مانند پاروگزتین ( paroxetine ) و فلوکستین ( fluoxetine ) ممکن است باعث کاهش میل جنسی زنان شوند. تغییر داروها به نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی به نام بوپروپیون (bupropion ) و یا اضافه کردن این دارو به لیست داروهای مصرفی فرد، معمولاً باعث افزایش میل جنسی می‌شود.

هورمون درمانی برای کاهش میل جنسی زنان
درمان اختلالات هورمونی یکی از موثرترین روش های درمانی کاهش میل جنسی زنان می‌باشد. رساندن هورمون استروژن در قالب قرص، اسپری یا ژل به سراسر بدن (سیستمیک) می‌تواند تأثیر مثبتی بر عملکرد مغزی و رفتاری مرتبط با کاهش میل جنسی زنان داشته باشد؛ اما این نوع درمان استروژنی ممکن است برای برخی از زنان نیز خطر داشته باشد.

• گاهی دوزهای پایین استروژن ، به شکل کرم واژینال ، شیاف یا حلقه‌ای که در واژن قرار می‌گیرد و به آرامی آزاد می‌شود، تجویز می‌گردد. این میزان از استروژن می‌تواند جریان خون را به واژن افزایش دهد و به افزایش میل جنسی زنان کمک کند بدون آن که فرد را با خطرات ناشی از مصرف سیستمیک استروژن مواجه کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است ترکیبی از استروژن و پروژسترون را تجویز کند.

• هورمون‌های مردانه مانند تستوسترون نقش مهمی در عملکرد جنسی زنان دارند، با وجودی که تستوسترون در زنان بسیار کمتر از مردان است. از طرفی، تجویز تستوسترون به زنان مقوله‌ای بحث برانگیز است و هنوز توسط سازمان غذا و دارو برای اختلالات جنسی در زنان تائید نشده است. علاوه بر این، تستسترون می‌تواند باعث آکنه ، اضافه وزن و تغییرات اخلاقی و شخصیتی در فرد شود.

فلیبانسیرین (Flibanserin)
این دارو در اصل به‌ عنوان یک داروی ضد افسردگی با نام تجاری آدی (Addyi) ، توسط سازمان غذا و دارو به‌ عنوان درمانی برای کاهش میل جنسی زنان یائسه تائید شده است.

مصرف روزانه یک قرص فیبانسیرین ممکن است باعث افزایش میل جنسی در خانم‌هایی که با کاهش میل جنسی مواجه‌اند، شود. عوارض جانبی بالقوه جدی این دارو شامل کاهش فشار خون، سرگیجه و ضعف، به خصوص اگر دارو با الکل مخلوط شود. کارشناسان توصیه می‌کنند که اگر بعد از هشت هفته از مصرف دارو بهبودی در میل جنسی فرد ایجاد نشود می‌بایست مصرف آن را متوقف کند.

فلیبانسیرین (Flibanserin)
سبک زندگی و درمان‌های خانگی برای کاهش میل جنسی زنان
تغییرات در شیوه زندگی می‌تواند تفاوت زیادی در میل جنسی زنان ایجاد کند:

• ورزش : تمرینات منظم هوازی و قدرتی می‌تواند باعث افزایش اعتماد به‌ نفس، بهبود ساختار بدنی و خلق‌ و خوی فرد و درنهایت افزایش میل جنسی زنان گردد.
• کاهش استرس : پیدا کردن راه‌هایی برای مقابله با استرس کاری، استرس مالی و مشکلات روزانه می‌تواند باعث افزایش میل جنسی زنان شود.

• ارتباط با شریک زندگیتان : زوج‌هایی که صادقانه و عاقلانه ارتباط برقرار می‌کنند، معمولاً یک رابطه احساسی قوی‌تری برقرار می‌کنند که می‌تواند به رابطه جنسی بهتر منجر شود. صحبت کردن در مورد علایق و ناسازگاری‌های جنسی نیز می‌تواند به صمیمیت جنسی زوجین و بهبود رابطه آن‌ها کمک کند.

• زمانی را برای خلوت جنسی کنار بگذارید : داشتن برنامه‌ریزی جنسی ممکن است در نظر اول غیر ممکن و خسته کننده به نظر برسد اما درنهایت به شریک جنسی کمک می‌کند که در مسیر مناسب قرار بگیرد.
• به روابط جنسی خود کمی چاشنی اضافه کنید : سعی کنید وضعیت‌های جنسی متفاوت، در زمان‌های متفاوت از روز یا مکان‌های متنوع داشته باشید. از شرکای خود بخواهید زمان بیشتری را برای آماده‌سازی جنسی شما صرف کنند.

• عادت‌های بد خود را ترک کنید : سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و الکل می‌تواند باعث کاهش میل جنسی زنان شود. کنار گذاشتن این عادت‌های بد ممکن است به بهبود میل جنسی شما و همچنین بهبود کلی سلامت شما کمک کند.
• استفاده از مواد غذایی محرک میل جنسی : مواد غذایی خصوصا گیاهان دارویی خاصی وجود دارند که در صورت مصرف آنها می توان به تقویت حس جنسی زنان کمک کرد.