آکنه چیست؟

آکنه یک بیماری شایع پوستی است که اکثر افراد آن را تجربه کرده‌اند و به آن مبتلا هستند. آکنه موجب لک و پوستی چرب می‌شود و در مواردی ممکن است موجب احساس گرما و درد در ناحیه پوست شود.
اصولاً آکنه در نواحی زیر ایجاد می‌شود:
•    صورت: اغلب افراد آکنه در ناحیه صورت را تجربه کرده‌اند.
•    پشت و کمر: بیش از نیمی از افرادی که آکنه را تجربه کرده‌اند در این نواحی از بدن خود، آکنه داشته‌اند.
•    قفسه سینه: حدود ۱۵ درصد از افرادی که دچار آکنه می‌شوند، در این ناحیه از بدن خود آکنه دارند.

انواع لکه‌های ناشی از آکنه

شش نوع اصلی لکه‌هایی که بر اثر آکنه ایجاد می‌شوند:
•    ‌آکنه‌های سرسیاه: این نوع از آکنه شامل برآمدگی‌های سیاه یا زردرنگی است که روی پوست پخش می‌شوند. علت رنگ آن‌ها، وجود آلودگی در آن ناحیه نیست بلکه رنگ سیاه آن‌ها به علت وجود رنگ‌دانه‌هایی است که مو‌های بدن در خود دارند. وقتی در ناحیه‌ای از پوست آکنه ایجاد می‌شود، مو‌های موجود در آن ناحیه نمی‌توانند از پوست بیرون بیایند، در نتیجه رنگ‌دانه‌های آن‌ها به آکنه منتقل می‌شود.
•    برآمدگی‌های سرسفید: این نوع از آکنه حالتی مشابه با برآمدگی‌های سرسیاه دارد با این تفاوت که این نوع از آکنه حالتی سفت‌تر از آکنه‌های سرسیاه دارد. زمانی که این آکنه‌ها فشرده شوند، خالی نمی‌شوند!
•    پاپول‌ها: پاپول‌ نوعی از آکنه است که به شکل برآمدگی‌های قرمزرنگی است که ممکن است دردناک و حساس باشند.
•    پاستول‌ها: پاستول‌ها همانند پاپول‌ها هستند با این تفاوت که در مرکز آن‌ها نقطه‌ای سفید قرار دارد که ناشی از جمع شدن چرک در آن قسمت است. 
•    ندول یا گرهک: این نوع از آکنه نسبتاً بزرگ و کمی سفت است و زیر پوست ایجاد می‌شود و می‌تواند موجب احساس درد در نواحی آسیب‌دیده شود.
•    کیست‌ها: این نوع از برآمدگی‌های ناشی از آکنه، نسبت به انواع دیگری که نام بردیم خطرناک‌تر است. کیست توده‌های بزرگ چرکی است که شبیه جوش است و می‌تواند موجب زخم‌ها و فرورفتگی‌های دائمی بر روی پوست شود.

با آکنه‌های پوستی چه کنیم؟

اگر مبتلا به آکنه هستید، روش‌هایی که در ادامه توضیح خواهیم داد، می‌تواند برای شما مفید باشد:
•    بیش از دو بار در روز پوست‌ آکنه‌ای را شستشو ندهید. شستشوی معمولی می‌تواند پوست را تحریک کند و علائم را بدتر کند.
•    ناحیه آسیب‌دیده را با صابون ملایم و پاک‌کننده و آب گرم بشویید. آب خیلی گرم و یا خیلی سرد می‌تواند علائم را بدتر کند.
•    به برآمدگی‌ها دست نزنید! سعی نکنید آکنه‌های سیاه را با فشردن، خالی کنید. این کار موجب بدتر شدن و لکه و فرورفتگی می‌شود.
•    بیش از حد از لوازم آرایشی استفاده نکنید. از لوازمی استفاده کنید که پایه آن‌ها آب است. این محصولات منافذ پوست را کمتر مسدود می‌کنند و از تنفس پوست جلوگیری نمی‌کنند.
•    قبل از خواب، آرایش خود را به صورت کامل و با دقت پاک کنید.
•    اگر پوست خشکی دارید، از ضدعفونی‌کننده‌های بدون رایحه و پایه آب استفاده کنید.
•    ورزش منظم تأثیر چندانی بر آکنه‌های شما ندارد اما می‌تواند اعتماد به نفس شما را افزایش دهد و خلق‌وخوی شما را بهبود بخشد! بعد از تمرینات ورزشی حتماً دوش بگیرید زیرا عرقی که بر پوست می‌نشیند می‌تواند پوست را تحریک کند و موجب بروز آکنه شود.
•    موهای خود را به صورت مرتب بشویید و سعی کنید موهای خود را با تل یا وسیله‌های نگه‌دارنده از صورت خود کنار بزنید.
آکنه به صورت کامل درمان نمی‌شود اما می‌توان آن را با روش‌های مختلف کنترل کرد. کرم‌ها، لوسیون‌ها و ژل‌های مختلفی برای درمان لکه‌های ناشی از آکنه در داروخانه‌ها موجود است.
اگر آکنه‌های شما در حال گسترش هستند حتماً با مشاور پزشکی و داروساز مشورت کنید. محصولاتی که مقدار کمی از بنزوئیل پراکسید در خود دارند برای درمان آکنه‌ها مؤثر هستند. تنها مشکل این محصولات این است که ممکن است موجب سفید شدن لباس شما بعد از مصرف شوند. اگر آکنه‌های شما شدید هستند و بر روی قفسه سینه و پشت شما وجود دارند ممکن است لازم باشد تا با آنتی‌بیوتیک‌ها و چرک‌خشک‌کن‌های قوی‌تری آن‌ها را کنترل کنید. این داروها نیاز به نسخه و مشورت پزشک دارند پس حتماً برای درمان آکنه‌های شدید به پزشک مراجعه کنید.

چه زمانی برای درمان آکنه به داروها رو بیاوریم؟

موارد خفیف آکنه هم می‌تواند موجب بروز ناراحتی و درد شود. اگر آکنه‌ها موجب ناراحتی شما می‌شوند و نمی‌توانید لکه‌های ناشی از آن را بدون استفاده از دارو کنترل و درمان کنید حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
اگر آکنه‌های شما از نوع گرهک یا کیست هستند حتماً به پزشک مراجعه کنید؛ زیرا این نوع از آکنه باید به درستی درمان شود و درمان اشتباه آن‌ها موجب بروز لکه و فرورفتگی می‌شود. سعی کنید برآمدگی‌ها را خالی نکنید و به آن‌ها دست نزنید. با فشردن آن‌ها زخمی دائمی ایجاد می‌کنید!
درمان آکنه می‌تواند تا سه ماه زمان ببرد؛ بنابراین انتظار نداشته باشید که یک شبه به نتیجه دلخواه برسید. معمولاً زمانی که درمان را شروع کنید نتایج خوبی خواهید گرفت، پس صبور باشید.

چرا برخی از افراد دچار آکنه می‌شوند؟

شاید سؤال اصلی که از خود می‌پرسید این است که چرا آکنه دارید؟! آکنه اغلب با تغییرات سطح هورمون در دوران بلوغ ارتباط دارد، اما ممکن است در هر سنی افراد دچار آکنه شوند.
برخی از هورمون‌ها موجب تولید غده‌های چربی در کنار فولیکول مو در پوست می‌شوند. این غدد چربی غیرطبیعی تولید می‌کنند. این چربی غیرطبیعی موجب تغییر فعالیت نوعی باکتری بی‌ضرر در پوست به نام پی آکنه می‌شوند و این تغییر موجب تهاجمی شدن این باکتری و در نتیجه التهاب و چرک می‌شود.
در این حین هورمون‌ها، غشای داخلی فولیکول مو را نازک‌تر می‌کنند و موجب انسداد حفره‌هایی که بر روی آن قرار دارند، می‌شوند. تمیز کردن پوست نمی‌تواند کمکی به رفع شدن این انسداد کند.

سایر عللی که موجب آکنه می‌شوند

گفته می‌شود آکنه یک مشکل پوستی ارثی است. اگر هر دو نفر از والدین شما این مشکل را داشته‌اند، امکان بروز آن در شما بیشتر خواهد شد.
تغییرات هورمونی مانند تغییرات دوران بارداری و قاعدگی، می‌تواند موجب آکنه در زنان شوند.
شواهد قوی در رابطه با تأثیر رژیم غذایی، بهداشت ضعیف و فعالیت جنسی بر بروز آکنه وجود ندارد.

چه افرادی بیشتر در معرض آکنه قرار می‌گیرند؟

آکنه در نوجوانان و جوانان بیشتر رواج دارد. حدود هشتاد درصد از افراد گروه سنی ۱۱-۳۰ سال مبتلا به آکنه هستند.
آکنه بیشتر در میان دختران بین ۱۴ تا ۱۷ سال و پسران ۱۶ تا ۱۹ سال رایج است. بسیاری از افراد ممکن است به صورت نامنظم در طی چندین سال در معرض آکنه قرار گیرند و قبل از اینکه آکنه قبلی آنان بهبود یابد، آکنه‌های جدید ایجاد شوند. آکنه اغلب در اواسط دهه بیست سالگی بهبود می‌یابد. در برخی موارد آکنه می‌تواند در دوران بزرگ‌سالی هم ادامه پیدا کند. حدود پنج درصد از زنان و یک درصد از مردان بالای بیست و پنج سال دارای آکنه هستند.

علل بروز آکنه

آکنه زمانی ایجاد می‌شود که منافذ کوچک پوست که فولیکول مو نامیده می‌شوند، مسدود شوند.
غدد سباسه، غدد کوچکی هستند که در نزدیکی سطح پوست وجود دارند. این غدد به فولیکول‌های مو متصل هستند که بر روی پوست قرار دارند و محل رویش مو هستند.
غدد سباسه چربی پوست را تأمین می‌کنند و مانع از خشک شدن پوست و مو می‌شوند. چربی تولیدی این غدد سبوم نام دارد.
در آکنه، این غدد بیش از حد سبوم تولید می‌کنند. سبوم اضافی با سلول‌های مرده پوست ترکیب می‌شود و این ترکیب موجب بروز پلاگین در فولیکول‌ها می‌شود.
اگر این پلاگین‌ها نزدیک به سطح پوست باشند، به بیرون از پوست نفوذ پیدا می‌کند و موجب بروز برآمدگی‌های سرسفید می‌شوند. اگر این پلاگین‌ها به سطح پوست برسند، برآمدگی‌های سرسیاه ایجاد می‌کنند.
معمولاً باکتری‌های بی‌ضرری در پوست وجود دارند که می‌توانند با فولیکول‌ها ترکیب شوند و موجب آلودگی آن‌ها شوند و در نهایت بر روی پوست شما، پاپول، پاستول، گرهک و یا کیست ایجاد می‌کنند.

تستوسترون

افزایش هورمون تستوسترون موجب بروز آکنه می‌شود. این افزایش هورمونی در دوران بلوغ رخ می‌دهد. این هورمون نقش مهمی در رشد آلت جنسی پسران و حفظ قدرت عضله و استخوان دختران دارد.
غدد سباسه به هورمون‌ها بسیار حساس هستند و افزایش تستوسترون موجب تولید بیش از حد سبوم می‌شود، به میزانی که پوست دیگر به آن نیازی ندارد.

ارثی بودن آکنه

 
آکنه می‌تواند ارثی باشد. اگر والدین شما آکنه داشته‌اند، امکان اینکه شما هم دچار آکنه شوید بیشتر می‌شود. نتایج یک مطالعه نشان داده است که ابتلای هر دو والدین به آکنه، موجب می‌شود فرزندان آنان در سنین پایین‌تری دچار آکنه شوند. همچنین این نتایج نشان داده است که اگر یک یا هر دو والدین دچار آکنه در سنین بزرگ‌سالی هستند، امکان اینکه فرزندان آنان هم دچار آکنه در سنین بزرگ‌سالی شوند، بیشتر می‌شود.

سایر عوامل مؤثر بر آکنه کدامند؟

 
•    برخی از محصولات آرایشی: اصولاً لوازم آرایشی آزمایش و تست می‌شوند اما ممکن است برخی از آن‌ها در بروز آکنه مؤثر باشند.
•    برخی از داروها: داروهایی مانند داروهای آستروئید، لیتیوم (برای درمان افسردگی و اختلال دوقطبی) و داروهایی که برای درمان صرع هستند، می‌توانند موجب بروز آکنه شوند.
•    پوشیدن لباس‌های تنگ و چیزهایی که فشار زیادی بر نواحی حساس بدن وارد می‌کنند، مانند کوله‌پشتی، سربند و... می‌تواند موجب بروز آکنه شود.
•    سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می‌تواند در سنین بالاتر موجب بروز آکنه شود.

باورهای غلط درباره آکنه

 
با وجود اینکه این بیماری یکی از شایع‌ترین‌ها در زمینه بیماری‌های پوستی است، همچنان اطلاعات غلطی در مورد آن وجود دارد. در ادامه به برخی از این باورهای غلط می‌پردازیم:
•    آکنه ناشی از یک رژیم غذایی نامناسب است: تا کنون تحقیقات نتوانسته‌اند ثابت کنند که برخی از مواد غذایی موجب بروز آکنه شوند. مسلماً داشتن یک رژیم غذایی مناسب و متعادل می‌تواند مفید باشد زیرا برای سلامت بدن لازم است.
•    بروز آکنه ناشی از عدم رعایت بهداشت و داشتن پوستی آلوده است: اکثر واکنش‌های بیولوژیکی که باعث آکنه می‌شوند زیر پوست رخ می‌دهند نه بر سطح پوست؛ بنابراین پاک نگه‌داشتن سطح پوست شما تأثیری بر آکنه ندارد. شستن بیش از حد پوست و بیش از دو بار در روز می‌تواند موجب تشدید آکنه شود.
فشردن آکنه‌ها و خالی کردن آن‌ها بهترین راه‌حل برای از بین بردن آکنه است: شما با این کار نه تنها موجب تشدید آکنه می‌شوید بلکه امکان ایجاد زخم و فرورفتگی ناشی از آکنه را افزایش می‌دهید.
•    فعالیت جنسی می‌تواند بر بروز آکنه مؤثر باشد: داشتن رابطه جنسی یا خودارضایی بر بدتر شدن یا بهتر شدن آکنه تأثیری ندارد.
•    آفتاب گرفتن، سونا و نور آفتاب به بهبود علائم آکنه کمک می‌کند: هیچ شواهد قطعی در رابطه با تأثیر نور خورشید و استفاده از لامپ‌های خورشیدی بر بهبود آکنه وجود ندارد. بسیاری از داروهای درمان آکنه می‌توانند موجب حساس شدن پوست شما در برابر نور آفتاب شوند؛ بنابراین قرار گرفتن در معرض نور آفتاب می‌تواند به پوست شما آسیب بزند و خطر ابتلا به سرطان پوست را در شما افزایش دهد.
•    آکنه عفونی است: آکنه نمی‌تواند به دیگران منتقل شود و مسری نیست.

چگونگی تشخیص آکنه

پزشک خانواده و یا پزشک عمومی می‌تواند با نگاه کردن به پوست شما، آکنه را تشخیص دهد. پزشک با بررسی صورت، قفسه سینه و پشت و کمر شما می‌تواند انواع آکنه را تشخیص دهد.
شدت آکنه نیز با میزان درد مرتبط است. تشخیص نوع آکنه و شدت آن در نوع درمان تأثیرگذار است.

چهار نوع از آکنه با توجه به شدت آن

•    درجه یک، آکنه خفیف: این درجه از آکنه شامل برجستگی‌های سرسفید و سرسیاه می‌شود. در این درجه می‌توان تعداد کمی از پاپول‌ها و پاستول‌ها را مشاهده کرد.
•    درجه دو، متوسط: در این شدت، پاپول‌ها و پاستول‌های متعددی وجود دارد که اغلب در چهره ایجاد می‌شوند.
•    درجه سه، متوسط رو به زیاد: در این مورد تعداد زیادی پاپول و پاستول و گرهک مشاهده می‌شود. آکنه با این شدت در نواحی قفسه سینه و پشت هم ظاهر می‌شود.
•    درجه چهار، شدید: در این میزان شدت، تعداد زیادی پاستول و گرهک دردناک و بزرگ وجود دارد.

آکنه در زنان

 
بیش از هشتاد درصد آکنه بزرگ‌سالان، در زنان رخ می‌دهد. علت بروز این آکنه‌ها، تغییرات هورمونی بیشتر زنان نسبت به مردان، در دوران مختلف است. این دوران عبارت‌اند از:
•    دوران قاعدگی: اغلب زنان در زمان قبل از دوران قاعدگی، دچار آکنه می‌شوند.
•    بارداری: بسیاری از زنان در دوران سه ماه اول بارداری دچار آکنه می‌شوند.
•    سندروم تخمدان پلی‌کیستیک: یک بیماری شایع است که می‌تواند موجب بروز آکنه، افزایش وزن و تشکیل کیست‌های کوچک در تخمدان شود.
اگر آکنه به صورت ناگهانی در زنان بالغ بروز دهد، می‌تواند نشانه عدم تعادل هورمونی باشد. همچنین می‌تواند از نشانه‌های دیگری هم به همراه داشته باشد:
•    موی بیش از حد یا هیرسوتیسم
•    دوره‌های نامنظم قاعدگی
شایع‌ترین علت عدم تعادل هورمونی در زنان، سندروم تخمدان پلی‌کیسیتیک است. این سندروم را می‌توان با اسکن سونوگرافی و آزمایش خون تشخیص داد.

روش‌های درمان آکنه

درمان آکنه بستگی به شدت آن دارد. بهبود علائم آکنه چندین ماه طول می‌کشد. در ادامه درمان‌های مختلفی را که برای آکنه وجود دارد، بررسی می‌کنیم.
اگر تنها چند برجستگی سرسیاه و سرسفید و چند لکه بر روی پوست خود دارید می‌توانید با ژل‌ها و کرم‌های مختلفی که حاوی پراکسید بنزوئیل هستند، آن‌ها را درمان کنید. این ژل‌ها و کر‌م‌ها جز درمان موضعی محسوب می‌شوند و برای تهیه آن‌ها به نسخه پزشک احتیاج ندارید.

توصیه‌های پزشک در مورد آکنه

 
اگر آکنه شما گسترده است، به پزشک خود مراجعه کنید؛ زیرا در این حالت به داروهایی احتیاج دارید که نیازمند نسخه پزشک هستند. پس هنگامی که تعداد زیادی پاپول و پاستول دارید و داروهای بدون نسخه به درمان آکنه‌ها کمکی نکردند، به پزشک مراجعه کنید.
داروهای تجویزی که می‌توانند برای درمان آکنه استفاده شوند عبارت‌اند از:
•    رتنوئیدهای موضعی
•    آنتی‌بیوتیک‌های موضعی
•    اسید آسازیک
•    قرص‌های آنتی‌بیوتیک
•    برای استفاده زنان، قرص‌های ضدبارداری خوراکی ترکیبی
•    قرص‌های ایزوترتینوئین
اگر آکنه شما شدید است، پزشک خانواده و یا پزشک عمومی می‌تواند شما را به یک متخصص پوست معرفی کند. در صورتی که:
    تعداد زیادی پاپول و پاستول در قفسه سینه و پشت و صورت دارید
    گرهک‌های دردناکی دارید
می‌توانید به پزشک متخصص مراجعه کنید. ترکیبی از قرص‌های آنتی‌بیوتیک و کرم‌های موضعی معمولاً اولین گزینه برای درمان آکنه‌های شدید هستند. پس از این داروها، ایزوترتینوئین گزینه مناسبی برای تجویز است.
درمان‌های هورمونی یا استفاده از قرص‌های ضدبارداری ترکیبی نیز می‌تواند در درمان آکنه زنان مؤثر باشد. با این حال، قرص پروژسترون و یا قرص‌های ضدبارداری گاهی موجب تشدید شدن آکنه می‌شوند.
نوعی از آنتی‌بیوتیک که تتراسایکلین نامیده می‌شود نیز می‌تواند مؤثر باشد. البته استفاده از این دارو به زنانی که در دوران شیردهی قرار دارند و یا باردار هستند توصیه نمی‌شود. به این گروه از زنان آنتی‌بیوتیکی به نام اریترومایسین توصیه می‌شود که استفاده از آن ایمن‌تر است. دوره درمان آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی می‌تواند چهار تا شش ماه طول بکشد و ممکن است شما اولین نشانه‌های درمان را پس از شش هفته مشاهده کنید. 
تتراسایکلین می‌تواند پوست شما را به نور خورشید و اشعه یو وی حساس سازد و از تأثیر قرص‌های ضدبارداری در چند هفته اول بکاهد. در صورتی که قصد جلوگیری از بارداری را دارید از روش‌های جایگزین دیگر استفاده کنید. درمان‌های هورمونی اغلب می‌توانند به آکنه زنان کمک کنند به ویژه آکنه‌هایی که در هنگام دوران قاعدگی و یا بر اثر بیماری‌های هورمونی مانند سندروم تخمدان پلی کیستیک ایجاد شده باشند. 
تأثیر قرص‌های ضدبارداری ترکیبی در طولانی‌مدت دیده می‌شود و ممکن است تا یک سال طول بکشد. کوکریستیلول کروبی سینتیرول درمان هورمونی دیگری است که می‌تواند برای آکنه‌های شدید‌تر به آنتی‌بیوتیک‌ها نمی‌توانند آن‌ها را درمان کنند، مورد استفاده قرار گیرد. این دارو موجب کاهش تولید سبوم می‌شود. 
درمان آکنه به وسیله کوسایپریندول نیز دو تا شش ماه طول می‌کشد. مصرف این دارو احتمال مبتلا شدن به سرطان سینه در سنین بالا را کمی افزایش می‌دهد. برای مثال، در بین ده هزار زن که این دارو را مصرف نکرده‌اند، شانزده نفر قبل از سی و پنج سالگی دچار سرطان سینه می‌شوند. این مورد در زنانی که این دارو را به مدت حدوداً پنج سال، در دهه بیست سالگی خود مصرف می‌کردند، به هفده یا هجده مورد افزایش پیدا می‌کند. این دارو به میزان کمی موجب لخته شدن خون نیز می‌شود. 
این خطر در حدود یک در ۲۵۰۰ مورد در سال تخمین زده شده است. استفاده از این دارو در زمان بارداری و شیردهی هم توصیه نمی‌شود. بهتر است بانوان قبل از شروع درمان آزمایش بارداری دهند تا درمان مناسبی به آن‌ها پیشنهاد شود.
سایر عوارض جانبی کوسایپریندول:
    خونریزی و لکه‌بینی بین دوران قاعدگی
    سردرد
    درد در ناحیه سینه
    تغییرات خلق‌وخوی
    از دست دادن میل جنسی
    افزایش یا کاهش وزن

ایزوترتینوئین

این دارو اثرات مفیدی دارد که در ادامه آن‌ها را نام می‌بریم:
    این دارو به کنترل تولید سبوم کمک می‌کند و موجب کاهش تولید چربی می‌شود.
    این دارو از مسدود شدن فولیکول‌ها جلوگیری می‌کند.
    ایزوترتینوئین مقدار باکتری‌های پوست را کاهش می‌دهد.
    قرمزی و تورم در نواحی آکنه‌ها را کاهش می‌دهد.
با این حال این دارو می‌تواند طیف وسیعی از عوارض جانبی را به همراه داشته باشد. این دارو تنها در موارد شدید آکنه توصیه می‌شود، مواردی که درمان‌های دیگر نتوانستند آن را کنترل کنند. به دلیل خطرات و عوارض جانبی، این دارو فقط با مجوز پزشک عمومی و یا پزشک متخصص باید مصرف شود. اصولاً آن را به صورت قرص مصرف می‌کنند و برای تأثیرگذاری به دوره‌ای چهار تا شش‌ماهه نیاز دارد. در طول هفت تا ده روز اول دوره درمان، ممکن است آکنه‌ها شدیدتر شوند. این تشدید شدن طبیعی است و پس از مدتی به حالت عادی برمی‌گردند.

عوارض جانبی رایج ایزوترتینوئین:

o    التهاب، خشکی و ترک‌خوردگی پوست، لب‌ها و بینی
o    تغییر در میزان قند خون
o    التهاب پلک‌ها
o    التهاب و تحریک چشم
o    دیدن خون در ادرار
این دارو عوارض جانبی دیگری نیز دارد که کمتر دیده شده‌اند:
o    التهاب کبد یا هپاتیت
o    التهاب لوزالمعده یا پانکراتیت
o    بیماری کلیوی
به علت این عوارض جانبی، قبل و در طول درمان باید آزمایش خون دهید.
ایزوترتینوئین و تأثیر آن بر زایمان
این دارو می‌تواند بر جنین اثر منفی بگذارد. پس اگر باردار هستید به نکات زیر توجه کنید:
o    اگر باردار هستید و یا فکر می‌کنید باردار هستید و هنوز مطمئن نشده‌اید، از این دارو استفاده نکنید.
o    یک ماه قبل از شروع درمان با این دارو، در دوره درمان و یک ماه پس از درمان، از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده کنید.
o    قبل و بعد و هنگام استفاده از این دارو از تست بارداری استفاده کنید.
ایزوترتینوئین و تغییرات خلق‌وخوی
گزارش‌هایی مبنی بر تغییر خلق‌وخوی مصرف‌کنندگان دارو در حین درمان وجود دارد اما نمی‌توان این مورد را اثبات کرد و این تغییرات می‌تواند در اثر عوامل دیگری باشد. برای احتیاط، اگر در هنگام مصرف دارو دچار تغییر خلق‌وخوی شدید با پزشک خود مشورت کنید و از او راهنمایی بگیرید.
درمان‌های غیر دارویی
درمان‌هایی برای آکنه وجود دارند که شامل داروها نمی‌شوند:
    کمدون استخراج‌کننده: ابزار کوچکی است که مانند قلم است و برای تمیز کردن آکنه‌های سرسیاه و سرسفید استفاده می‌شود.
    درمان‌های شیمیایی: در این نوع درمان به وسیله روشی شیمیایی لایه‌ای از پوست برداشته می‌شود و پوست جدید جایگزین آن می‌شود.
    درمان فتودینامیک: این درمان توسط نوعی اشعه انجام می‌شود.
اصولاً این نوع از روش‌های درمانی توصیه نمی‌شوند زیرا میزان تأثیرگذاری آن‌ها پایین است.

عوارض جانبی آکنه‌ها

گاهی ممکن است آکنه‌ها عوارضی به همراه داشته باشند. هر برآمدگی آکنه می‌تواند پوست شما را زخم کند و در موارد شدیدتر آن، فرورفتگی‌هایی بر روی پوست شما ایجاد شود. در اثر فشردن آکنه، زخم و فرورفتگی نیز ایجاد می‌شود، پس بهتر است به آن‌ها دست نزنید.

سه نوع اصلی زخم‌های ناشی از آکنه:

1-    زخم‌های یخی: این نوع از زخم، حفره‌های کوچک و عمیقی بر روی پوست شما ایجاد می‌کند.
2-    زخم‌های برجسته: این زخم‌ها به علت وجود توده‌های مختلف بافتی در زیر پوست ایجاد می‌شوند و صورت را به حالتی ناهموار تبدیل می‌کنند.
3-    زخم‌های جعبه‌ای: این زخم‌ها شامل حفره‌های گرد و بیضی‌شکل بر روی پوست است.

درمان زخم آکنه

 
درمان زخم‌های ناشی از آکنه، جراحی زیبایی محسوب می‌شود و معمولاً شامل بیمه نمی‌شود. در گذشته، بروز علائم افسردگی شدید ناشی از آکنه، استثنایی در این زمینه محسوب می‌شد.
بسیاری از کلینیک‌های خصوصی برای درمان آکنه خدماتی ارائه می‌دهند و هزینه‌های درمان با توجه به نوع درمان مورد نیاز متفاوت است. درمان‌ها می‌توانند آکنه را کنترل کنند و زخم‌ها را بهبود بخشند اما بهتر است واقع‌بینانه به درمان نگاه کنید زیرا ممکن است بعد از انجام درمان هم آثاری از آکنه را ببینید. اصولاً هفتاد تا هفتاد و پنج درصد زخم‌های آکنه پس از درمان، بهبود می‌یابند.

برخی از درمان‌های مربوط به آکنه

Dermabrasion
 
این روش شامل حذف لایه بالایی پوست به وسیله لیزر و یک برس مخصوص می‌شود. پس از انجام این عمل پوست شما تا مدتی قرمز و ملتهب است اما پس از مدتی تأثیر آن را خواهید دید.
استفاده از لیزر
این نوع از درمان می‌تواند برای موارد خفیف و یا متوسط مورد استفاده قرار بگیرد. دو نوع درمان لیزری وجود دارد:
    درمان لیزری Ablative: در این روش که برای زخم‌های کوچک استفاده می‌شود، با استفاده از لیزر پوست نواحی زخم شده را درمان می‌کنند تا پوستی جدی جایگزین آن شود و صاف به نظر برسد.
    درمان غیر Ablative: در این نوع از درمان، از لیزر به عنوان تحریک‌کننده رشد کلاژن پوست استفاده می‌شود. کلاژن پروتئینی پوستی است که موجب بهبود زخم‌ها می‌شود.
تکنیک پانچ
از این تکنیک برای درمان زخم‌های یخی و جعبه‌ای استفاده می‌شود. سه نوع روش پانچ وجود دارد:
1-    پانچ بردارنده: این روش برای زخم‌های خفیف استفاده می‌شود و در این جراحی، ناحیه زخمی برداشته می‌شود و آن ناحیه را با مواد مخصوص می‌پوشانند تا بهبود یابد و سطح پوست صاف‌تر شود.
2-    پانچ برآمدگی‌ها: در این روش زخم‌های جعبه‌ای درمان می‌شوند. ریشه‌های زخم در این جراحی برداشته می‌شود و طرفین زخم را به هم می‌رسانند به گونه‌ای که ناحیه زخم دیده نشود.
3-    پانچ پیوند: این روش برای زخم‌های عمیق استفاده می‌شود. پس از برداشتم جای زخم، آن ناحیه با پوستی پیوند زده می‌شود. این پوست اصولاً از سایر نواحی بدن مانند پشت گوش برداشته می‌شود.
Subcision
این روش جراحی برای درمان زخم‌های برجسته مؤثر است. در هنگام جراحی، لایه بالایی پوست برداشته می‌شود و این عمل موجب جریان خون در آن نواحی می‌شود و پوست را یکدست می‌کند.
از این درمان‌ها می‌توان به عنوان مکمل یکدیگر هم استفاده کرد.
افسردگی
آکنه می‌تواند موجب اضطراب و استرس شود و فرد را گوشه‌گیر و منزوی کند. در نتیجه فرد به مرور زمان دچار افسردگی می‌شود. برای درمان افسردگی حتماً به پزشک مراجعه کنید.
درمان‌های افسردگی شامل موارد زیر می‌شوند:
    جلسات مشاوره مانند درمان شناختی رفتاری
    داروی ضدافسردگی SSRIs